Περί Οικογένειας

Η μεγαλύτερη πράξη βίας είναι η γέννα. Ερχόμαστε στον κόσμο αυτό χωρίς την άδειά μας, ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή χωρίς να μας ρωτήσει κανείς αν θέλουμε να ζήσουμε, χωρίς να μας ενημερώσει κανείς για το πως, που και με ποιά άτομα θα ζήσουμε. Ερχόμαστε σε ένα περιβάλλον που δεν το έχουμε διαλέξει εμείς, σε μια κουλτούρα που δεν έχουμε διαλέξει εμείς, σε σπίτι που δεν έχουμε διαλέξει εμείς, σε κοινωνική τάξη που δεν έχουμε διαλέξει εμείς και το πιο σημαντικό - απο γονείς που δεν έχουμε διαλέξει εμείς.

Στους γονείς μας δεν χρωστάμε τίποτα, πόσο μάλλον να αφιερώσουμε και μια μέρα του χρόνου προς τιμήν τους. "Χρόνια πολλά" επειδή είναι γονείς και κάνουν ό,τι μπορούν και ό,τι ξέρουν για τα παιδιά τους; Αυτή είναι η επιλογή τους και αυτή είναι η δουλειά τους ως γονείς.

Όπως σε κάθε δουλειά, υπάρχουν μερικά άτομα που τη κάνουν σωστά και άλλα που αποτυγχάνουν. Κακοί και αποτυχημένοι γονείς δεν είναι εκείνοι που πήραν τις λάθος αποφάσεις για το παιδί/τα παιδιά τους, αλλά εκείνοι που πήραν τις λάθος αποφάσεις για το παιδί/τα παιδιά τους και δεν τις αναγνώρισαν, δεν έμαθαν απο αυτές, δεν βελτιώθηκαν, ούτε επανόρθωσαν για αυτές. Για αυτό λοιπόν, κακοί και αποτυχημένοι γονείς υπάρχουν και αυτό το ποστ είναι για τα παιδιά τους. Είναι φυσιολογικό μερικά απο μας να θυμόμαστε ότι μισούμε τους γονείς μας και δεν θέλουμε κανένα και καμία να προσπαθήσει να μας αλλάξει γνώμη επειδή αισθάνεται ο ίδιος ή η ίδια άβολα - θέλουμε απλά ένα "δεν πειράζει", μια αγκαλιά ή ένα αφτί να ακούσει την ιστορία μας χωρίς να μας κρίνει και να μας δίχνει πόσο καλύτερη ή χειρότερη είναι η δική του ή η δική της οικογένεια.

Ας κανονικοποιήσουμε και αυτό το συναίσθημα λοιπόν, όχι μόνο όσα σας είναι άνετο να αποδεχτείτε. Αν το να σας λέει καποιό άτομο πως μισεί τους γονείς του σας σοκάρει, σας αηδιάζει και σας σκάει απο τη μικρή σας, πολύτιμη φούσκα άνεσης και άγνοιας, κάτι άσχημο τρέχει με την πραγματικότητά σας. Αν κάποια απο σας μισείτε τους γονείς σας, μισείστε φωναχτά, ελεύθερα και χωρίς τύψεις. Αν απο την άλλη σταθήκατε τυχερά παιδία μπορείτε απλά να ευγνωμονείτε ταπεινά και σιωπηλά. To να γίνεται κάποιος γονιός είναι φυσικά δικαίωμά του, αλλά το να έχει κάποιος παιδί θα πει προσωπική ευθύνη.